Een mooie 5de plaats in Mallorca!

Mijn doel was top 5. Ik wist dat het haalbaar was, maar alles moest dan wel goed verlopen. We waren hier enkele dagen op voorhand zodat we op ons gemak het parcours konden verkennen. Voor het fietsgedeelte was dit echt wel een voordeel, want je weet best wanneer en hoe lang je moet klimmen en dalen. Er zaten bij de afdalingen gevaarlijke haarspeldbochten tussen, maar veel bochten kon je ook al liggend in de beugels nemen. Door een goede voorbereiding kan je enkele minuten sneller fietsen en ook heel belangrijk, je voelt je meer zelfzeker en veilig op de fiets.

De start werd gegeven om 8u 's morgens ‘on the beach’. Het zag er naar uit dat het een warme dag zou worden, geen wolkje aan de lucht! Ik was eigenlijk niet zo goed vertrokken. Ik doe die start niet graag... ik heb altijd schrik om me op te blazen. Je bent zenuwachtig, KNAL, adrenaline, en iedereen maar zoeken naar een comfortabel plaatsje om te zwemmen. Zoveel water en toch altijd moeten duwen, kijken en ondertussen ook nog snel zwemmen en zorgen dat je mee bent met de dames van je zwemniveau! Het vraagt zoveel energie in één keer dat ik meestal een kort dipje heb vooraleer ik mijn wedstrijdtempo kan vinden. Maar er is natuurlijk geen tijd voor dipjes :-) Gelukkig bevond ik me in het juiste groepje en kon ik me zonder forceren richting wisselzone begeven.

Met 3 minuten achterstand op Johanna Daumas en 2 minuten op Emma-Kate Lidbury begon ik samen met Erika Csomor en Tamsin Lewis te fietsen. Ik reed aan kop tot aan de beklimming die begon vanaf kilometer 22. Ik trachtte een goed tempo te vinden met in mijn achterhoofd houdende dat er me nog veel zware kilometers te wachten stonden. Tijdens het klimwerk volgde ik het tempo van Erika en Tamsin, ideaal voor me, niet te snel en ook niet te traag! Na 40 kilometer begonnen we met afdalen. Ik nam terug de kop en was verbaasd dat ik tijdens het 3de gedeelte met haarspeldbochten niemand meer zag die volgde... Vlammen maar dan! Ik reed een 20-tal kilometer zonder omkijken. Vanaf 50km was er een deftig windje voelbaar en dat zat niet bepaald in het voordeel. Tijdens de lus op een goeie 10km van de wisselzone kon ik de stand van zaken bekijken. Hmmm, de ladies die ik achter me gelaten had, waren niet zo ver meer achter. Silvia Felt was hen blijkbaar vanuit de achtergrond komen oppikken en ze waren aan het jagen op me! Maar, de 2 dames voor me waren eigenlijk niet zo ver meer voor... Gewoon blijven geven op mijn super Argon18 en focussen op je eigen wedstrijd Phie!

Tijdens de wissel kwam de top 6, behalve Emma-Kate die al vertrokken was, bijna weer samen. Johanna (2de dame) vertrok net toen ik mijn loopschoenen aantrok. Silvia wisselde snelst, waardoor ik dan als 4de samen met Erika en Tamsin aan de halve marathon kon beginnen. Na enkele minuten liep Erika me voorbij. Ik probeerde te volgen, maar het was op dat moment iets te snel om nog een goeie 20km vol te houden. De eerste ronde kon ik een deftig tempo lopen. Tamsin moest passen. Ik zag Johanna en Silvia constant voor me en ik had niet de indruk dat ze wegliepen van me. Na ongeveer een half uur kreeg ik plots last van een scherpe stekende pijn in mijn rechter onderbuik… ik moest wat vertragen. Na enkele kilometers ging het terug beter, maar de pijn was schuin naar omhoog gekropen! Ik probeerde ontspannen te blijven lopen, me voldoende te verfrissen en te drinken, de pijn wat weg te duwen, maar het hielp niet. Tot in de laatste kilometers… ik kon weer een beetje versnellen, maar ja dat was te laat.

Als de finish nadert, dan kan je altijd wel nog iets meer. We moesten op het einde nog een brug over, snel even achterom kijken en YES, geen gevaar meer! Ik ben er en mijn top 5 was in de shacos! Na 4u37’07” kon ik gaan zitten en enkele bekertjes water over mijn hoofd gieten, een zalig gevoel! Maar plots hoorde ik Karl roepen… ik wist van niet beter dat hij zelf nog bezig was met zijn wedstrijd (hij was nl. 40’ na mij gestart)! Gestopt na 10 kilometer lopen door te veel pijn aan zijn heup, luidde de boodschap. Altijd een moeilijke keuze om te stoppen, maar in zijn geval, aan het begin van het seizoen met de volledige triatlon van Regensburg in het vooruitzicht, een verstandige beslissing.

Ik eindigde als 5de dame op 4 minuten van de winnares Emma-Kate Lidbury. Erika Csomor werd 2de, Silvia Felt 3de. Bij de mannen won Michael Raelert (2de in Hawaï 2010). Ik ben tevreden over mijn wedstrijd, want ik zat mee in de strijd vooraan! Bij het zwemmen en fietsen had ik een goed gevoel, enkel jammer van die steken tijdens het lopen… Proficiat aan de talrijk aanwezige Belgen! We hebben ons land goed vertegenwoordigd :-)

De volgende wedstrijd op het programma is over 3 weken, de Ironman70.3 Rapperswil-Jona (Zwitserland).

1306955481751.jpg